Cyberpesten

Een 12-jarig meisje dat ik begeleid barstte laatst in huilen uit. ‘’Ik heb vorige week iets onaardigs gedaan tegenover een klasgenoot en nu zegt iedereen vreselijke dingen over mij op sayat.me’’ Eerlijk gezegd had ik nog nooit van www.sayat.me gehoord, maar het blijkt een enorme rage te zijn onder bovenbouwers en brugklassers. Op deze website kun je elkaar anoniem commentaar geven. Dat is natuurlijk heel verleidelijk voor tieners. Want het geeft jou snel inzicht in je positie binnen de groep en dat is belangrijke informatie in deze leeftijdsfase. De groep geeft jou immers identiteit, bescherming, vriendschap. Tieners hebben dit eerst nodig voordat zij op zoek kunnen gaan naar hun eigen identiteit. Als je je aansluit bij deze website hoop je natuurlijk op complimenten en een grote populariteit, maar helaas kan het ook anders uitpakken.

Dit meisje had een goede positie in de klas maar door wat sociale onhandigheid had ze zich de boosheid van een aantal klasgenoten op haar nek gehaald. En toen waren de reacties niet mis. Er werd geschreven dat zij een trut was, dat ze zo onnozel was als een koe en dat iedereen haar moest vermijden. Dat is heftig om te lezen.

In de sessie hebben wij eerst besproken wat de ‘grijze’’ waarheid is. Pubers hebben de neiging alles heel zwart-wit (belachelijk óf geweldig) te zien. De waarheid heeft echter altijd verschillende invalshoeken en nuances. Zij begreep dat haar opmerking heel kwetsend was en daarom had ze spijt. Wij hebben geoefend hoe ze haar excuses kon aanbieden voor deze opmerking. We hebben ook besproken hoe zij het beste kan reageren op de reacties op de site. Het is belangrijk om niet terug te schelden. Daar wordt het alleen maar groter van. Als je wilt reageren kun je het beste één neutrale reactie schrijven vanuit een IK-zin. Bijvoorbeeld ‘’Ik heb het niet zo bedoeld’’ of ‘’Ik vind het naar om deze scheldwoorden over mij heen te krijgen’’. Daarna is het verstandig om de site een tijdje te negeren.  

Als jouw kind slachtoffer is van cyberpesten geeft dat vaak een machteloos gevoel. Op sociale media geven mensen vaak reacties zonder na te denken over de gevolgen. Maar de schade aan de andere kant kan heel groot zijn. Het is daarom goed om met je kind afspraken te maken over online communicatie.  

Kijk mee hoe je kind zich presenteert op het wereldwijde net. Bekijk samen de diverse privacy instellingen en bescherm je zelf tegen een paar zaken. Bespreek met je kind welk foto materiaal het wel of niet kan posten. Leg uit dat je beter geen wachtwoorden kan doorgeven, ook niet aan vrienden. Heb het met elkaar over taalgebruik. Er wordt veel grove taal gebruikt. Dit kan heel kwetsend zijn. Geef aan dat je eigenlijk alleen woorden moet gebruiken die je ook in een gewoon gesprek zou gebruiken. Wees zelf geen pestkop op Internet en meld het altijd als jij zelf of één van je vrienden nare berichten ontvangt. Op zo’n moment moet je hulp zoeken om te voorkomen dat het structureel pestgedrag wordt. Zo help je je kind online weerbaar te zijn.