Uit elkaar

De knoop is doorgehakt. Jullie gaan uit elkaar. Pijnlijk genoeg! En dan moet je het ook nog aan de kinderen vertellen…. De kinderen die in mijn coaching praktijk komen vanwege een scheiding reageren heel verschillend. Soms is er opluchting omdat er eindelijk duidelijkheid is en de ruzies zijn gestopt. Maar vaak is er ook verwarring en onduidelijkheid. Kleine kinderen voelen opeens dat een geliefd iemand 'zomaar' kan weggaan en krijgen scheidingsangst. Dan zijn ze opeens weer heel knuffelig of willen ze niet dat papa of mama weggaat.

Oudere kinderen komen vaak terecht in een loyaliteit conflict. Zij kunnen niet meer bij beide ouders tegelijk wonen en dat is ingewikkeld. Hét grootste cadeau dat jij als ouder je kind kan geven na een scheiding is dat je je ex-partner blijft respecteren. Als het je lukt om 'netjes' te blijven praten over de ander en je ex als mede-opvoeder te erkennen kan je kind van jullie beiden blijven houden. Maar juist dit is natuurlijk vaak moeilijk voor ex-partners. Je bent wellicht woedend vanwege de breuk of verdrietig en dan is het niet makkelijk om je ex nog als ouder te moeten zien. Wat helpt is om een verschil te maken tussen de partnerrelatie en de ouderschapsrelatie. De liefdesrelatie is verbroken, maar je moet samen verder als ouders. Voor je kind(eren) is het enorm belangrijk dat zij béide ouders mogen blijven zien met toestemming van de ander. Immers, jouw kind is voortgekomen uit en beïnvloed door jullie tweeën. Als je je ex-partner afwijst, negeer je eigenlijk de helft van de persoonlijkheid van je kind.

Kinderen voelen de struggle van ouders rondom de nieuwe situatie. Een deel van hen heeft dan (onbewust) de neiging om voor hun ouder te gaan zorgen. Vanuit loyaliteit proberen zij de rol van degene die weg is in te vullen. Dan gaat zoonlief klusjes oppakken in huis. En de dochter gaat koken voor papa. Maar dit is te veel verantwoordelijkheid voor een kind. Zij kunnen dat niet aan en jij zult hen daarvoor moeten behoeden.

En wat doe je als je op een bepaald moment een nieuwe partner tegenkomt? Wanneer ga je deze nieuwe liefde voorstellen aan je kinderen? Pas als jij redelijk zeker bent dat er potentie zit in deze relatie. En bereid je erop voor dat je kind niet zomaar iemand anders accepteert op de plek van papa of mama. Neem hiervoor de tijd en dwing je kind niet. Dus schuif die gezamenlijke uitstapjes nog even naar achteren. Laat je kind ook vooral zelf kiezen hoe ze de nieuwe partner noemen (cadeau-mama, pluspapa of … ?). Als er een naam wordt gesuggereerd is dat vaak een signaal van acceptatie.

Een kind kan heel goed wennen aan een samengesteld gezin, maar het eerste gezin blijft wel altijd het belangrijkste gezin. Hier is het kind uit voortgekomen. Als dit feit wordt erkend, ervaart een kind basisveiligheid. Een simpele manier om dat te stimuleren is om naast het kinderbed een foto neer te zetten van het originele gezin. Ook een verschil maken tussen opvoedregels (vastgesteld door de biologische ouder) en huisregels (van de ouder en nieuwe partner samen) geeft veel duidelijkheid en ruimte. Huisregels gaan meer over de taken in huis of de onderbroeken ín de wasmand. Al met al kost het proces veel tijd. Gun dat jezelf en je kids. Veel succes!